اثر تنش آبی و پیری زودرس بر برخی صفات فیزیولوژیکی بذر کاج بروسیا

بمنظور بررسی اثر تنش آبی و پیری زودرس بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی بذر کاج بروسیا (Ten. Pinus brutia) شامل درصد جوانه­زنی، میانگین زمان جوانه­زنی، سرعت جوانه­زنی، قدرت جوانه­زنی و شاخص بنیه، بذرها در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 5 تیمار تنش آبی و 5 تیمار پیری زودرس در ظرف­های پتری قرار گرفتند. پتانسیل­های آبی 0، 2-، 4-، 6- و 8- بار با استفاده از محلول پلی‌‌اتیلن گلایکول 6000 (PEG-6000) و تیمار پیری زودرس به مدت 0، 24 ساعت، 48 ساعت، 72 ساعت و 96 ساعت در دمای 40 درجه سانتی­گراد و رطوبت نسبی 100 درصد بر بذرها اعمال شد. بعد بذرها به مدت 37 روز در ژرمیناتور در شرایط استاندارد جوانه­زنی 16 ساعت روشنایی با شدت 1000 لوکس نوری و دمای 5 ± 20 درجه سانتی­گراد نگهداری شدند. هدایت الکتریکی محلول نیز پس از قرار دادن 3 تکرار 50 عددی بذرهای هر یک از تیمارهای مختلف پیری زودرس پس از گذشت 24 ساعت در انکوباتور در دمای 25 درجه سانتی­گراد، اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد که تنش آبی و پیری زودرس بر خصوصیات فیزیولوژیکی بذر اثر گذاشتند و با کاهش توان جذب آب (از صفر تا 8- بار) و افزایش طول دوره پیری زودرس اندازه صفات فوق کاهش معنی­داری یافت. همچنین میزان هدایت الکتریکی در شاهد کمترین و در همه تیمارهای پیری زودرس بیشترین بود. همین‌طور شاخص بنیه بذر بیشتر از درصد جوانه­زنی تحت تأثیر تیمارهای تنش آبی و پیری زودرس قرار گرفت.